Πόσες φορές θελήσαμε να φωνάξουμε, για να ακουστούν τα θέλω μας, αλλά δεν είπαμε λέξη; Πόσες φορές θελήσαμε να αφήσουμε τα βλέμματα μας να «ουρλιάξουν» και αντί γι’ αυτό, τα χαμηλώσαμε, χαμογελώντας σιωπηλά; Πόσες φορές είπαμε «δεν πειράζει» και πείσαμε τον εαυτό μας πως δεν νιώθουμε. Κι όμως...Νιώθαμε. Και κάπως έτσι, η κραυγή μας, έγινε σιωπή.

Angie Staikou is one of the coaches that we found this month and we did a little interview with her. She impressed us with her kindness and sincerity.

Υπάρχουν στιγμές στη ζωή μας που νιώθουμε ότι υπάρχει γύρω μας μια αόρατη γραμμή που πρέπει να ακολουθήσουμε, έναν κανόνα που πρέπει να υπακούσουμε και πως αν παρεκκλίνουμε, θα χάσουμε την αποδοχή της οικογενείας μας, των φίλων μας, των συνεργατών μας.

Η αυτοεικόνα είναι η εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας. Είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε την ύπαρξή μας στον κόσμο, είναι εκείνη η εσωτερική φωνή που μας μιλάει για τις ικανότητές μας, την αξία μας,  τα όνειρά μας  και πόσο κοντά η μακριά βρισκόμαστε από αυτά.