Και αν σου έλεγα ότι μπορείς;

Υπάρχουν στιγμές στη ζωή που όλα μοιάζουν στάσιμα. Νιώθουμε σαν να περπατάμε σε έναν γνωστό δρόμο που δεν μας συγκινεί πια. Σαν να ζούμε τη μέρα μας με τον αυτόματο πιλότο, χωρίς να ακούμε την εσωτερική μας φωνή. Είναι εκείνη η στιγμή που κάτι μέσα μας ψιθυρίζει: «Ήρθε η ώρα να ξαναβρείς τον εαυτό σου». Αυτή είναι η στιγμή του επαναπροσδιορισμού.

Ο επαναπροσδιορισμός της ζωής δεν σημαίνει ότι πετάμε όσα ζήσαμε, σημαίνει ότι φωτίζουμε ξανά τις εμπειρίες μας απο άλλη οπτική γωνία. Σημαίνει ότι τολμάμε να κοιτάξουμε βαθιά μέσα μας και να ρωτήσουμε: «Ποιος/ποια είμαι πραγματικά; Τι έχει αξία για μένα; Πού θέλω να πάω;» Δεν είναι μια εύκολη διαδικασία. Είναι όμως βαθιά απελευθερωτική.

Όταν επιλέγουμε να σταματήσουμε να ζούμε απλώς από συνήθεια και αρχίζουμε να ζούμε με πρόθεση, κάτι αλλάζει ριζικά. Οι μικρές μας αποφάσεις αποκτούν βαρύτητα, οι μέρες γεμίζουν με νόημα και οι σχέσεις μας αρχίζουν να αντανακλούν την αλήθεια μας. Ο επαναπροσδιορισμός δεν είναι μια απότομη αλλαγή, είναι μια επιστροφή σε όλα όσα θέλουμε να είμαστε.

Δεν χρειάζεται να γνωρίζεις ακριβώς το πώς. Το πρώτο βήμα είναι να τολμήσεις να πεις «ναι» στον εαυτό σου. Να επιτρέψεις την εξέλιξη. Να αφήσεις πίσω ό,τι δεν σε εξυπηρετεί πια και να ανοίξεις χώρο για το καινούργιο. Είναι μια πράξη θάρρους και αυτοσεβασμού.

Θυμήσου: η ζωή δεν είναι ένας μονόδρομος, είναι ένας καμβάς που μπορείς να ζωγραφίσεις πάνω του, όσες φορές χρειαστεί. Δεν υπάρχει «πολύ αργά». Υπάρχει μόνο το «τώρα» κι αυτό το τώρα είναι μια υπενθύμιση πως κάθε μέρα μπορεί να γίνει μια καινούργια αρχή.

Στάικου 'Aντζυ- Life Coach